Wino szlachetny trunek

Wino białe to trunek bogów. Alkohol znany od tysiącleci. Ma ważne miejsce w wytworach kultury. Ba, także w religii. Wszyscy znamy historię o tym, jak Chrystus dokonał cudu w Kanie Galilejskiej, zamieniając wodę w wino, którego zabrakło na przyjęciu ślubnym. Niemała część jest świadoma symboliki opłatka i tego alkoholu w chrześcijaństwie.

Wino czerwone doceniano już w pradawnym państwie Faraonów i stanowiło bardzo ważny napój w Grecji i Rzymie. Myśliciele i szlachetnie urodzeni gasili pragnienie winem (patrz szczegóły) rozcieńczonym z wodą. Sądzono, że jest ono napitkiem bogów, wespół z ambrozją. W baśniach zwano je nektarem miłości, a do dziś przetrwało rzymskie przysłowie – in vino veritas. Bardzo trafne.

Wspiera zabawę od wieku. W głowie łączy się z radością, pysznym pożywieniem, dysputami. Ciepłymi wieczorami w czerwcu, kiedy butelka wina wyśmienicie umila schadzkę z sympatią. Zimowymi ciemnymi nocami, w czasie których zagotowane wino z przyprawami przyjemnie ociepla ciało. Z wesołymi hulankami, prywatkami i szaleństwem - nie bez powodu mówi się się, że istotne są „wino, kobiety i śpiew”.



Napój ze sfermentowanych winogron występował przez całe epoki w literaturze i poezji. Od dzieł pisanych Leonardo da Vinci, przez liryki Morsztyna, aż po tradycyjną piosenkę polsko-ukraińską „Hej sokoły”.

Warto o tym pamiętać, w momencie, gdy najbliższym razem odwiedzimy sklep z winami. Delikatna podpowiedź: spróbujcie win brazylijskich. Brazylia to jeden z największych producentów tych trunków na świecie, niestety do teraz silnie nie docenianych. Brazylijskie białe, jak i czerwone mają znakomity smak. Naprawdę je polecam. Aktualnie posiada je w sprzedaży każdy porządny wina sklep, trzymam za to kciuki, już niebawem zwalczą dominację pospolitego piwa i na powrót zajmą właściwe im miejsce!