Rozsyłanie zaproszeń ślubnych ma ugruntowaną tradycję, którą trzeba liczyć już od Średniowiecza. Oczywisty jest fakt, że większa część ludzi wówczas żyjących była niepiśmienna, dlatego też pisane zaproszenia ślubne były przywilejem klas wyższych.
Niewykształconych mieszkańców najczęściej powiadamiano ustnie poprzez gońców i heroldów. W kulturze wiejskiej panna młoda zapraszała na zaślubiny i
wesele osobiście. Długoletni monopol szlachty w tworzeniu zaproszeń na ślub sprawił, że do dziś istnieją pewne określone zasady ich tworzenia.
Powszechnie wiadome jest, że język
francuski przez długie stulecia (właściwie od czasów panowania Ludwika XIV) był językiem klas wyższych. Arystokracja na całym globie posługiwała się nim biegle, tak jak niegdyś językiem łacińskim. Francuski wniknął do wielu sfer życia, w tym do kontaktów dyplomatycznych i sztuki pisania listów. Dlatego trudno się dziwić, że do dziś na zaproszeniu ślubnym kaligrafuje się na końcu skrót: R. S. V. P..
Przydałoby Ci się kompleksowe opracowanie (
https://lajkonik-pik.pl/shop/stawowa-8/) tego tematu? Zatem nie zwlekaj i przejdź do kolejnej witryny. Tam czekają na Ciebie bardzo szczegółowe wiadomości.
Najczęściej ludzie nie wiedzą, cóż ten skrót oznacza i dlaczego się go tam zapisuje. Wszystkim zainteresowanym spieszę z wyjaśnieniem: oznacza on francuskie zdanie „respondez s’il vous plait”, czyli „proszę odpowiedzieć”. Pod trzeba zamieścić dane kontaktowe, których zaproszona osoba ma użyć, by potwierdzić lub odrzucić
zaproszenie.